Ik kreeg op 14 jarige leeftijd mijn eerste drumstel van mijn ouders. Dat stond in de huiskamer waar ik op afgesproken tijden op mocht rammen. Dat was tussen de middag als ik uit school kwam, en na schooltijd. Radio op 10 en gaan met die banaan. Zelfs als mijn vader nachtdienst had gehad en lag te slapen op de bank. Wat moet die goed geslapen hebben. Vanaf 1967 heb ik in diverse bandjes gespeeld. Onder andere in de band Blues power, de naam verraad het al, blues muziek! In die band zat John Bartels (zang, niet van The Chaplin Band), David Pletzers (Bas), Willy Chappin (Gitaar), Frans Janssen (Saxofoon), Willy Beckers (Drums). Toen was het hoog tijd voor een professioneler drumstel, maar ja dat kost centjes en aangezien mijn moeder toen weduwe was moest ik wat anders verzinnen. Dus sparen want ik had een mooi drumstel gezien in de bekende muziekzaak Servaas in Den Haag. In die tijd woonde vlak bij mij thuis de manager (Wim Beijer) van de groep Opus 23, met Frans Theunisz achter de drums. Dus ik werd roadie. Ik ging zo’n 3 tot 4 keer per week met hun mee. Ik had inmiddels ook al een baan, dus dat werd combineren. Werken tot 5 uur, vlug met de fiets naar huis, even wassen en mijn moeder stond dan al klaar met de schone kleren en eten, en dan de bus in met Opus… pfff. Maar wel een onvergetelijke tijd.

Na in diverse orkesten hebben gespeeld waaronder Waterloo Highway en Accords (samen met o.a. Heinz Reumer), begon ik rond 1974 mijn eigen band Joy, samen met Jos Aelmans op bas, Henny de Vree Gitaar en zang en na wat wisselingen van toetsenisten kwam via een advertentie Frans Spronck ons versterken. Repeteren deden we bij mij thuis in de garage. Deze werd geheel geïsoleerd met eierschaal deksels. Op een geven moment zijn we in contact gekomen met Guus Visschers want we waren op zoek naar een tweede man op gitaar en zang. Dus Guus is bij ons ingestapt. In deze tijd zijn we gaan samenwerken met Mosam Produkties. Het werd gelijk een stuk professioneler aangepakt. Er was ook in die tijd nog niks van internet en een vaste telefoon aansluiting was ook nog niet vanzelf sprekend. Maar dat was voor Mosam geen probleem in no time stond de PTT voor mijn deur, want als orkestleider moest ik bereikbaar zijn. Ook maandelijks een vergadering van alle orkestleiders die bij Mosam Produkties waren aangesloten met hun band. Dan werd vanalles doorgesproken wat beter moest of over plaat opnames en noem maar op. Ook kregen we muzikale ondersteuning van Conny Peters die ons op de repetities hielp als iets niet helemaal okay klonk. Ik weet nog goed, ik drumde een nummer waar Conny het niet mee eens was. Dus de hele bups werd de repetitieruimte uitgestuurd. En dan ging het zolang door dat ik drumde wat Conny wilde horen. Al duurde dat twee uur. In een later stadium werd het steeds drukker in de agenda. Voor Hennie, Jos en Guus was dit niet meer te combineren met hun job. Dus ik bleef over samen met Frans. Op dat moment was ook een ander orkest in problemen. Dit was de band The Smiles. Na diverse gesprekken zijn 2 man overgestapt naar Joy. Dit waren Frans Hatasupy en Anton Zeelig. In een later stadium is hier Frits Manait aan toegevoegd en nog later Humphry Berlauwt.

De optredens gingen meer en meer uitbreiden over het land. Groningen, Friesland niks was te ver. Ook het buitenland waren we niet onbekend. Zo gingen we zo’n 8 keer per maand naar Duitsland. Zowat alle militaire basissen gehad daar tot Seedorf toe. En zomers voor 2 weken naar Luxemburg waar we dan op een hele grote kermis speelden. We sliepen dan op een camping in de buurt waar we dan 2 huisjes huurden . Ook hier in Zuid Limburg hebben we in tal van dancings gespeeld. En alles gevonden zonder navigatie. Meestal reden we gewoon ergens richting de kerk en zaten we goed. En dat alles in onze luxe bus, (Mercedes) uitgerust met 4 slaapplaatsen/koffieapparaat/televisie en natuurlijk dubbele cabine met een heerlijke bank. Meestal reed ik zelf, maar op een nacht na een optreden in Duitsland werd ik moe, dus ik vraag wil iemand overnemen? Geen probleem zegt iemand en waarop een ander zegt; ik let wel mee op. Dus ik op een oor, en hoor na een tijdje iemand zeggen. Hé dat is al de derde keer dat we langs die kerk komen. Ha ha ha.

Ook minder leuke dingen meegemaakt, na een optreden in Dortmund tijdens het inladen van de bus bleek dat onze spiksplinternieuwe eindtrap werd gestolen, die we achteraf in de struiken hebben terug gevonden en de dader gearresteerd werd door de militaire politie inclusief bajonet op het geweer en na aangifte te hebben gedaan bij de politie in Dortmund konden we naar huis, de vogeltjes floten al. Ook de bus ging wel eens kapot. Een keer zijn we zelfs opgetakeld langs de autoweg en zo naar een optreden gebracht. Maar alles bij elkaar een tijd die ik niet heb willen missen. Met Joy ook nog een single uitgebracht (1979) bij Polidor met de nummers I’m alone op de A kant en de B kant met het nummer The Woman i love most. Produced by Connie Peters & Charles Prick voor Marlstone b.v.

Willy is altijd bezig gebleven in de muziek. Zelfs de muziek gedaan achter de mixer  en bus gereden bij the chaplin band. Veel koorwerk in de studio en dansorkesten.

Zeker ook succes gehad met het trio Musicbox, samen met Hans van Ek en Henny de Vree, dat was in de jaren 80. En niet te vergeten de jaren 90 op de boot bij rederij Stiphout met het duo Cest si Bon. Samen met Hans van Ek veel plezier gehad destijds!

1984

Jos doek, werkzaam op kantoor bij Mosam Produkties belde Willy op een middag of hij in de avonduren iets te doen had. Charles Prick wilde een singel opnemen en heeft enkele muzikanten en zang nodig om het nummer ‘Huilen is voor jou te laat’ in te spelen. Dit omdat er in die tijd ook al een rockversie van ‘Het kleine cafe aan de haven’ scoorde. En zo werd Karel Verspaget, Gordon Smit, Jos Doek, Willy Beckers bij mekaar gebracht in de studio van Marlstone in Borgharen om een rock versie van dit nummer op single te zetten. Deze behaalde onder de naam ‘Karel en de spoedniks’ in 1985 zelfs een notering in de Nederlandstalige top 30!
https://www.youtube.com/watch?v=AFVkOK6tWcY

Samen met o.a. Mattie Bastings en Hans van Ek hebben we in de coronaperiode een band gehad “Gries”. Tja… waarr komt die naam nou vandaan.. haha.

Nu, anno 2022 is Willy nog steeds actief als DJ en als zanger Milo. Als bankwerker en lasser viert Willy in 2023 zijn 40 jaar trouwe dienst bij koreman.