Willy (later Wiel) is geen familie van de bekende Frans en Jo Bronzwaer. Laten we dat ‘gerucht’ uit de wereld helpen.

1970
Willy kreeg de muziek met de paplepel ingegoten. Zijn opa was muzikant en zijn vader had een grote Hammond thuis staan. Hij werd flink gestimuleerd om ‘in de muziek’ te stappen. Even was Willy Roadie bij de band Opus en begon hij op 16 jarige leeftijd zijn eerste band ‘Absurd Blues Collection’ met o.a. Jimmy solier  (zang, linkshandige gitaar), Arno Jaspers (gitaar), Jopie Bonenkamp (bas) en Willy (drum) in 1970.
“Ik had, zo groen als we waren een contractie los gepeuterd in Katzand. De vader van Jopie (Jan) bracht ons daarheen in een busje van mijn vader (hij had een chemicaliënbedrijf in Maastricht).

1972
Willy las een advertentie in de krant “Drummer gezocht voor internationaal dans en show orkest”. Na enige twijfel heeft hij de stoute schoenen aangetrokken en gebeld. Zo kwam hij in 1973 bij de ‘Magic Sound’ met o.a. Peter Paashuis uit Heerlen, maar ook enkele Oosterijkers en Duitsers. Zij speelde in de grotere dancings waar ook b.v. de Tielman Brothers speelde. In zijn oude Ford Cortina croste Willy Duitsland en Oosterijk door. “Het was voor mij een heel leerzame periode ondanks dat de muziekstijl niet helemaal was waar ik op zoek naar was”. In 1974 kwam Willy terug naar zijn roots en begon zijn eigen bandje in 1975.

1975 – Quasimodo
Samen met Chris Huskens (toetsinstrumenten), Jean Lemmens (basgitaar), Willy Bronzwaer   (drums), Peter Paashuis (fluit, trombone, trompet), Monty Rademakers †2014 (drums en percussie en speelde ook samen met Floor Minnaert en Jan Franssen in de band Galaxy die weer onder contract stond bij Mosam Produkties van Jean Innemee) en later (1977) trad Jim Soulier toe. “We hadden naar voorbeeld van o.a. 10cc het idee om 2 drummers naast mekaar te hebben. Het was min of meer mijn eigen bandje dus mijn voorstel werd al snel aangenomen. We werkte samen met Mosam Produkties en hadden zo onderling veel connecties met andere muzikanten van diezelfde stal”.

Tussentijds (1976) speelde Willy ook nog in de Gordon Smiths band en vele jaren later (2016) speelde hij samen met Gordon Smith en Sjang Coenen (The Liberators) als Red House nog enkele blues-sets.
Ook speelde Willy samen met de Dwight Thompson Band in de jaren 70. En drumde in 1976 op de plaat ‘Vaan Eysde tot de Mokerhei’. Bij de Bron Sessies (georganiseerd door John Miessen) was Willy ook 2 keer te vinden.

1977 – The Chaplin Band
In 1977 liep niet alles vlekkeloos binnen de band Quasimodo en waren er wat wisselingen. Jimmy Soulier †2011 vertrok uit The Chaplin Band en trad toe als zanger,/gitarist, Willy Bronzwaer ging drummen bij The Chaplin Band (Er was immers Monthy die de drums goed hanteerde bij Quasimodo).

De Chaplin Band bestond toen (1977) uit John Bartels, Jo Bartels, Willy Bronzwaer, Jan Grela (kwam uit Rainbow) and Walter Nita (zang en percussions).
Later, na vertrek van Willy en Walter verving Roeland van Gelder de plek van Willy op drums en in 1981 bestond The Chaplin Band uit John Bartels, Jo Bartels, Jimmy Soulier (hij kwam terug vanuit Quasimodo), Anton Schlaecker op gitaar en Jacky Bartels op drums.

1980 – The Press
Willy Bronzwaer speelt voor een korte periode in de Leon Haines Band en toen jan Franssen the Walkers verliet werd hij vervangen door Willy en werden The Walkers omgedoopt tot the Press.
Hiermee heeft Willy samen met Walter (en uiteraard de overige leden van The Press) grote successen gekend. Zie ook het profiel van The Press of deze clip op YouTube https://www.youtube.com/watch?v=oU3GHM_IttQ
Nog voortijdig van het einde van The Press verlieten John Coenen en Willy Bronzwaer de band waardoor Jo Robeers het nummer ‘Typewriter’ heeft in gedrumd samen met Peter Groenendal op bas.
Wel drumde Willy nog de hitsingel ‘Hey Tonight’ van Ray T. Jones (ofwel Rene Innemee).

Willy had behoefte om te reizen, het buitenland te zien. En zo reisde hij richting Frankrijk en speelde daar (en later ook op Ibiza) met oa. Peche Melba, Johnny Halliday, Unlimited Brothers en Under Cover.
Terug in Nederland speelt Willy vanaf 1987 in diverse bands zoals The Ministers, Thunderbirds (pinkpop!), Pussycat, Hot kuts on the Beach (met o.a. Gordon Smith) die later werd omgedoopt naar Godspeed and Jetlag (Elwin de Vries, Limmy Scheres, Sjang Coenen  en Willy) waarmee ze een cd maakte. Op toernee speelde ze ook hier weer met 2 drummers (Huub Gulikers).

Opnieuw kriebelde het bij Willy en vertrok hij weer naar Frankrijk waar hij o.a. speelde bij Squid, Brainfood, Colour Fatale, Wiel Et Les, Varicelles, Fundada.

1 januari 2000 keerde Willy weer voorgoed (?) terug naar Nederland. Ondertussen was zijn naam verbasterd naar Wiel… dus bij deze.

In 2001 vormde hij samen met Leo Haine, Marianne Veldpaus, Walter Nita en Arthur de Boer de band ‘Alzheimer Light’. “We waren allemaal de 50 gepasseerd, kregen een buikje…. Maar lang duurde dit niet, we waren met teveel kapiteins op een schip”.

In 2003 drumde Wiel even bij het duo bij Trixie Orange (Elwin de Vries en Estelle Claire Nijssen), zie deze clip op YouTube https://www.youtube.com/watch?v=I8Omj_l-lnI

In 2004 gaat Wiel weer even samen spelen met Walter in de band ‘Nita’. De line-up is dan Bart, Roy, Walter, Sergio en Wiel. Dit duurt slechts 2 jaar maar was een ongelooflijk strakke band. Luister zelf: https://www.facebook.com/100016976359466/videos/746364399272765/

Dan volgen nog enkele bands in de jaren daarna zoals Anyway (Gaston Graus, Raymond Coolen, Ben Hinzen en Wiel Bronzwaer), Vapour Trails en in 2011 de band Vow.
VoW is een muzikaal initiatief van Valery Jacobs (toetsen, bugel), Ottmar Soulier (gitaar), Wiel Bronzwaer (drums) en het concept is muziek te maken die dwars door genres als jazz, new age, pop en rock heen gaat zonder oog voor geldende regels. Improvisaties wisselen zich af met uitgewerkt materiaal; elektronisch gaat samen met akoestisch. Het doel is een verhaal vertellen en dat doel heiligt alle middelen. https://www.youtube.com/watch?v=36dUBEsYsAE

In die tijd (2011) overlijd vriend en collega Jimmy Soulier en op 30 juni  2020 overleed de toen 69 jarige vriend Walter Nita. Door de jaren heen hebben Wiel en Walter een zeer hechte vriendschap opgebouwd. ‘Wij waren 2 handen op 1 buik” zegt Willy. “geheimen hadden wij niet voor mekaar”. Hij heeft Walter verzorgt de laatste weken op zijn ziekenbed.

3 maanden na zijn overlijden kwam de gelegenheidsformatie ‘The Contacts’ met een muzikaal eerbetoon aan de legendarische Walter Nita. ‘The Contacts’, bestond uit Eddy Bopp (Vandale, Moondawgs, Urban Heroes) op Gitaar, Wladimir Geels (Noordkaap, Triggerfinger, Rowwen Heze) op Bas, Jan van der Burght (Mo Jones) op Hammond orgel,  Ernst van de Kerkhof (Let’s get Lost, Vandale) op toetsen, Frenk Felix (zang) en Wiel op drums. De reggae track draagt de titel ‘Life’ en er is een top videoclip bij gemaakt.
https://www.youtube.com/watch?v=YwFpg0Lde8M

In 2018 Speelt Wiel in ‘it’s only natural’ en speelt in diverse theaterproducties:
https://www.youtube.com/watch?v=IgVPwxtncaI

Nu, anno 2022 speelt Wiel in The Needles sinds 2016. Wiel Bronzwaer (drums), Leon Haine (gitaar), Marc Donkers (toesten, gitaar, zang), Jo van der Beek (bas). Ze spelen nummers van Crosby, Santana, Steely Dan, James Tayler enz.